สวนสามไร่

เอาล่ะ วันนี้ถึงเวลาเปิดตัว สวนยางเล็กๆ แค่สามไร่กว่า ของว่าที่เกษตรกรอย่างผม

     อย่างที่เล่ามาแต่ต้นแล้วว่า สวนนี้ได้มาโดยความบังเอิญ
     เรื่องย่อคือ เจ้าของมีความจำเป็นต้องขาย ด่วนด้วย จึงเล่าให้พี่เขยฟัง เราก็รับซื้อ
ซื้อแล้วไม่ได้ทำเอง แต่ให้พี่เขยซึ่งมีสวนอยู่ใกล้กันทำแทน และตามสูตร แบ่งกัน 40-60% เราได้ 60%

     สวนนี้ซื้อปุ๊บกรีดต่อ (เพราะเขากรีดมาแล้วสองปีล่ะ) แต่ก็เข้าน่าฝนพอดี ก็ได้เงินไม่เต็มที่เพราะต้องหยุดให้วันที่ฝนตก

ภาพที่ 1 เป็นภาพมุมที่ติดกับเจ้าของเดิม พื้นที่ของเราจะเลยเข้าของเขา คือจะได้ต้นยางพาราเพิ่มเข้ามาอีกแถวหนึ่ง ไม่รู้ว่ากี่ต้น สองต้นที่เห็นนั้น เขาไม่ให้ เพราะโตเต็มที่แล้ว

ภาพที่ 2 ภาพมุมเดียกันเพียงแต่ถ่ายในแนวตั้ง ด้านที่เบลอ คือทิศตะวันออก

ภาพที่ 3 ลักษณะสวนจะเป็นแค่หัวมุม เนินเล็กๆ

ภาพที่ 4 นี่ก็เป็นต้นยางพาราของเรา มุมที่คนกลุ่มนี้ดูกัน พี่เขยกำลังสาธยายว่าจะตัดต้นไม้ที่มีอยู่ออก แล้วจะปลูกต้นยางพาราขึ้นมาทดแทน ไม่รู้ว่าจะโตหรือเปล่า  วันนั้นเราไปกัน สี่คน ในภาพ มีพี่สาว พี่เขย เพื่อน(รุ่นน้อง) ๒ (สามีภรรยา) และ ลูกชายคนเดียวของเขา

ภาพที่ 5 เป็นภาพแนวเขต ซ้ายมือเป็นทิศตะวันตกเฉียงนิดหน่อย ที่เห็นต้นไม้อยู่ คือเขตป่าชุมชน ที่ชุมชนใช้ร่วมกัน ด้านไกลเป็นทิศเหนือ พื้นที่ของเราก็เลยจากคลองสายตาไปอีกนิดหน่อย ที่ไม่เห็นเพราะตรงนั้นเป็นนินต่ำ หักลงไป ที่เห็นไกลๆ แต่ติดต่อกันเป็นผืนนั้นเป็นสวนยางพาราทั้งนั้น

ภาพที่ 6 เป็นภาพสวนแบบรวมๆ เป็นเนิน ไม่สวย แต่คิดว่าจะได้กำไรอยู่ (แบบไม่ลำบากกายด้วย) หวังว่าอย่างนั้นนะ

ภาพที่ 7 ภาพนี้ ด้านขวามือคือทิศใต้ เป็นเขตป่าชุมชน

ภาพที่ 8 นี่คือผลผลิตชุดแรก หลังจากซื้อมาเป็นของตัวเอง ทราบว่ากรีดมาได้สองวัน(มั้ง) เราเป็นเจ้าของสวนที่ตามใจคนทำ เลยไม่ค่อยรู้เรื่อง

     ที่เห็นทั้งหมดนี้ ไม่ได้เป็นของเราจริงๆ หรอก แต่เป็นของหลวง ตามของตกลงที่ทางกรมอุทยานฯ ได้อนุโลมให้กับชาวบ้านที่บุกรุกป่า ได้มีการลงลายมือชื่อ (ลายเซ็น) กันในสัญญากับชาวบ้านว่า ให้ปลูกได้แล้วห้ามตัดหรือรุกป่าเพิ่ม และต้นยางที่ปลูกอยู่ ก็ห้ามตัดหากหมดน้ำยางแล้ว นั่นคือจะกลับไปเป็นของหลวงไปโดยปริยาย

     ถามว่าเราเสียเปรียบไหม ส่วนตัวมองว่า ไม่ได้เสียเปรียบ เพราะเท่าที่ทำคนที่ได้รับประโยชน์อย่างน้อย 3 ส่วนคือ
     1 เรา จะได้รับจากผลกำไร
     2 พี่เขย คนที่ทำก็ได้รับส่วนแบ่ง
     3 คนขาย ก็ได้เงินไปทำธุรกรรมตามความประสงค์
     อาจจะมีคนที่ 4 คือคนที่เรารัก เขาเองก็จะได้รับประโยชน์ไปด้วยอย่างแน่นอน

     เมื่อมันจะตกเป็นของหลวงก็ไม่มีปัญหา ถึงตอนนั้นก็ได้รับประโยชน์เพียงพอแล้ว จะว่าไปแล้วจนท.ของรัฐก็เมตตาที่ใช้หลักรัฐศาสตร์มาจัดการมากกว่าจะเป็นนิติศาสตร์ ถือว่า win-win ทั้งสองฝ่าย

หมายเหตุ
ตอนนี้อยากขายแล้วจะเอาเงินไปซื้อสวนใหม่รวมเป็นสวนใหญ่ที่เดียวไปเลยการดูแลและการจัดการจะง่ายกว่า เข้าไปอ่าน คลิกที่นี่

กลับไปที่เดิม

๓ ภาพนี้ เพิ่มเติมเมื่อ ๑๒ มิ.ย. ๔๔