เรื่องไม่เป็นเรื่อง

วันที่ ๒ สิ่งหาคม นึกว่าวันดี

ตามนัด จะไปเจอกับผู้ซื้อ ณ สำนักงานที่ดิน....... แต่พอไปเจอกับบรรดานายหน้าแล้ว คุยกัน เพิ่งรู้ว่า เขาไม่ซื้อแล้ว สาเหตุเพราะที่นาไม่เป็นผืนเดียวกัน (มีนาของอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นญาติกันกั้นอยู่ตรงกลาง) ก็เลยไม่เป็นเรื่อง เสียค่าเดินทางฟรี

เมื่อวาน กดดันนายหน้าว่า ขายแพงเกินไปทำให้คนไม่อยากซื้อ เพราะเหมือนกับเสียเงินเปล่าไป ตอนเย็นเขาก็รีบประสานงานกัน ผล คือ เจ้าของนาที่อยู่ระหว่างของเรา เขาจะเอาเงิน ๓๐,๐๐๐ บาท เราบอก อย่ายอมเสียเงินให้ดีกว่า เขาจึงบอกว่า ตอนเช้าจะไปคุยอีกที

เช้าวันนี้เขาโทรมาคุยแล้ว นายหน้าจะออกเงิน  ๓๐,๐๐๐ บาท ให้ (เพราะได้จากการขายครั้งนี้เยอะ อิอิ) แต่ ผู้ซื้อปฏิเสธว่า ไม่ต้องการแล้ว และเขาบอกว่าจะไปบอกให้ชาวเขามาซื้อ เราจึงแสดงความคิดใหม่ไปว่า ลองถามดูก็ดี แต่ถ้าไม่มีใครก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวจะเก็บไว้เอง

จนญาติอีกคนมาบอกว่า มีญาติห่างๆ ต้องการ แต่จะซื้อเพียงครึ่งเดียว เพราะเงินไม่พอ ความรู้สึกของเราคือดีใจมากที่ไม่มีคนซื้อ เลยบอกไปว่า

ดีแล้ว จะเก็บไว้เอง จะขุดบ่อเลี้ยงปลา ส่วนเงินที่อยากได้ จะเอาไปเข้า ธกส.

เขาก็เห็นดีด้วยและบอกว่า จะเฝ้า/ดูแลให้ เพราะจะเกษียณจากงานปลายเดือนสิงหาคมนี้ เราก็ บอกไปว่า ดีแล้ว แต่ดูสภาพการณ์ต่างๆ ก่อน

ตอนนี้ เริ่มหาข้อมูลเกี่ยวกับการเลี้ยงปลา การขุดบ่อแล้ว (ในความคิดและความเคลื่อนไหว)

ปรึกษากับเพื่อนๆ เขาว่า ให้รอไปทำตอนเดือนเมษายน หรือ หน้าแล้ง ถึงจะดี

ณ ตอนที่หาข้อมูลนี้ พบว่าปลาดุกอุย หน้าบ่อ กก.ล่ะ ๕๐ บาท หาที่ซื้อยากมาก พ่อค้าเชียงใหม่ ยังต้องข้ามมาซื้อที่เชียงรายเลย
จึงคิดว่าน่าจะรุ่งไม่น้อย